Τότε που υπήρχαν λεφτά. Και αυτοκίνητα. Και στα δάνειζαν κιόλας! Γεμάτα με βενζίνη!
Με κάτι φίλους φωτογράφους παίρναμε από ένα και το πηγαίναμε στα βουνά για φωτογράφιση.
Τότε ήμουν ακόμα φρέσκος στην ψηφιακή φωτογραφία και δεν είχα συνηθίσει να τραβάω πολλές φωτογραφίες.
Η παρέα συμπληρωνόταν από το γνωστό τετράποδο που το έπιαναν τα ποιμενικά του.
Προσέξτε πόσο χαμηλά (στην κάτω εικόνα) είναι η στάθμη της λίμνης.
Νοέμβρης μήνας.
Η πολλή φυσιολατρία συγκινούσε τα σωθικά μερικών-μερικών.
Το επόμενο σαββατοκύριακο, άλλο αμάξι, άλλος φωτογράφος, άλλος προορισμός, το Πήλιο.
Αχ, καλά ήτανε...
6 σχόλια:
Το καημένο το σκυλάκι το έφαγε η αναμονή μ'εσάς τους καλλιτέχνες!
Είναι ευσυγκίνητος, ο μπαγάσας!
Τι υπονοεις με τα σχολια σου στην 4η και 5η φωτο; οτι η σταθμη της λιμνης ανεβηκε εξαιτιας της φυσιολατριας μερικων-μερικων;
Voulagx
Ίσα-ίσα! Κατεβασμένη είναι η στάθμη.
Μετά, όμως, την κατουρήσαμε όλοι μαζί και ήρθε στα ίσα της.
Εκειδανάς παραδίπλα, στο Πλανητέρο, είχε κάτι ωραίες πέστροφες τότε. Βιβάρια κι έτσι.
Πριν από κάνα δυο χρόνια που ξαναπήγα... η απόλυτη ερημιά, γμτ.
Αχ, οι πέστροφες δεν επέστρεψαν, Μπέρνι μ΄!
Δημοσίευση σχολίου