Τρίτη 18 Δεκεμβρίου 2012

Πεθύμησα να περπατήσω στα ξερά φύλλα


Σχρρρτς... σχρτς... χρατς... σχριτς...

10 σχόλια:

Δημήτρης είπε...

Προυσχή, γλυστράν!

Ο σκύλος της Βάλια Κάλντα είπε...

Ιέχου την αγκλίτσα μι!

Anestis Ketsetzidis είπε...

Το σαββατοκύριακο το έζησα...

Zoe είπε...

Μόνο ο ήχος της δυνατής γιαννιώτικης βροχής, είναι καλύτερος απ' αυτόν τον ήχο των ξερών πλατανόφυλλων... Και γι' αυτούς που θα βιαστούν να πουν "κι ο ήχος των κυμμάτων", απαντώ, "αυτά είναι για τους θαλασσινούς, εγώ είμαι βουνίσια"... Το Σάββατο στο Νησί και προχθές στο Μώλο... Εκεί να δεις πλατανόφυλλα...
Καλημέρα από Γιάννενα...

bernardina είπε...

Κι εγώ που είμαι 100% νησιώτισσα από καταγωγή και γεννήθηκα στο Λιμάνι, βουνά και λαγκάδια γουστάρω να περπατάω. Καλή η θάλασσα, για κανα μπανάκι το καλοκαιράκι, καμιά μελαγχολική βολτίτσα στην ακρογιαλιά το φθινόπωρο. Και τα κύματα, μόνο στις θαλασσογραφίες. Μπρρρ, μανούλα μου. :-)))

υγ. Για μένα δεν υπάρχει πιο θεϊκή μυρωδιά από το βρεγμένο χώμα...

Ο σκύλος της Βάλια Κάλντα είπε...

Ποιός είπε ότι μόνο βουνό με βουνό δεν σμίγει; Εδώ μαζευτήκαμε όλα τα γίδια!

bernardina είπε...

Γίδια και σκλια! :-)))

Chocorello είπε...

και γατιά...

μόλις κατέβηκα απ' τις φυλωσιές του Ζαγορίου. Αλλοτε ξερά, άλλοτε παγωμένα, άλλοτε μουσκεμένα. Μόνο κάτι ξαδέρφια σου σκύλε με πήραν στο κυνήγι, αλλά νταξ...

Ο σκύλος της Βάλια Κάλντα είπε...

Όχι και κυνήγι, ρε φίλο, κόντρα κάνανε...

Ανώνυμος είπε...

Όμορφος σκυλάκος. Πώς σε λένε; Εγώ είμαι η Μάρσα και είμαι ημίαιμο Πόσεβιτσς κυνηγόσκυλο. Έχω και δικό μου blog "Τα ΣκυλοΝέα Της Μάρσας". Αν θες μπορείς να λάβεις συμμετοχή και στον διαγωνισμό που έχω. Τα λέμε...
taskylonea.wordpress.com