Εδώ τα 15 λεπτά δημοσιότητας, που του αντιστοιχούσαν.
Κατούρησε όλα τα δάση της Ελλάδας, έχεσε όπου μπορούσε και κολύμπησε σε όλες τις λίμνες της.
Πήγε 14 χρονών, έζησε δηλαδή μια διετία πάνω από το όριο.
Ενημέρωση:
Κι επειδή οι καλοί φίλοι στις στενοχώργιες φαίνονται,
ένας φίλος δικός μου και του μακαρίτη,
τού χάρισε μια θέση στην αιωνιότητα.
Ενημέρωση:
Κι επειδή οι καλοί φίλοι στις στενοχώργιες φαίνονται,
ένας φίλος δικός μου και του μακαρίτη,
τού χάρισε μια θέση στην αιωνιότητα.
22 σχόλια:
Πλήρης ημερών ...
Συλλυπητήρια φίλε!
Την υγειά μας νάχουμε, φιληνάδα.
Όταν ερχόμαστε στον κόσμο, η γιαγιά-μπαμπού (το μπαμπού είναι γυναίκα, και είναι η γιαγιά ολονών μας) μας πατάει στο κεφάλι, και το πάτημά της είναι το διαβατήριο για τη ζωή. Σε όλους μας, είτε άνθρωποι είμαστε είτε ζώα. Ζούμε και κάνουμε ό,τι κάνουμε κουβαλόντας στο κεφάλι το αόρατο πάτημα της γιαγιάς. Όταν τελειώνει η βίζα μας, ξαναγυρνάμε στη γιαγιά-μπαμπού. Όλοι φεύγουμε, η γιαγιά-μπαμπού μένει. Οι κυβερνήσεις πέφτουνε, μα η αγάπη μένει.
Αυτό λεν οι Καρέν πάνω στα Ιμαλάια (αν το μπαμπού είναι κομμάτι εξωτικό, βάλε π.χ. καλάμι). Τέλειωσε η βίζα του.
Nα ζήσεις και να θυμάσαι όλες τις όμορφες στιγμές που περάσατε μαζί.
Σε νοιώθω...
Μετά από 14 χρόνια έχασα κι εγώ το λύκο μου. Χρειάστηκαν 6 χρόνια για να αποφασίσω να πάρω άλλον, (μέγα λάθος...).
Πριν 4 χρόνια πήρα τον πρώτο αδεσποτάκο που μου άρεσε η φάτσα του!
Μετάνοιωσα μόνο που άργησα τόσο να το κάνω...
(Εκείνος θα έχει πάντα το δικό του χώρο στις καρδιές μας...)
Σε νοιώθω...
Μετά από 14 χρόνια έχασα κι εγώ το λύκο μου. Χρειάστηκαν 6 χρόνια για να αποφασίσω να πάρω άλλον, (μέγα λάθος...).
Πριν 4 χρόνια πήρα τον πρώτο αδεσποτάκο που μου άρεσε η φάτσα του!
Μετάνοιωσα μόνο που άργησα τόσο να το κάνω...
(Εκείνος θα έχει πάντα το δικό του χώρο στις καρδιές μας...)
Όχι ρε φίλε…
Γαίαν έχοι ελαφράν.
Καλά πήγε ο παίχτης. Πάμε γι' άλλα. Ευχαριστώ σας κι όσους του έκαναν στο Φέισμπουκ μνημείο.
θα τον θυμόμαστε πάντα. Να είσαι δυνατός Αρίστο :)
Αντουάν
Το πρώτο νέο της μέρας ήταν πως πέθανε μια συνάδελφος. Το τελευταίο πάλι ένας θάνατος.
Φιλιά Αρίστο.
Το πρώτο νέο της μέρας ήταν πως πέθανε μια συνάδελφος. Το τελευταίο πάλι ένας θάνατος.
Φιλιά Αρίστο.
Πήγε να βρει την παλιοπαρέα της Βοβούσας: τον Λούπο, τον Κούδα, τον Αζόρ, την Άλμπα αλλά και τη Ρίκε την πιτσιρίκα...Θα τον θυμόμαστε, όχι μόνο τα καλοκαίρια...
Ββσλγς
Αιωνία η μνήμη του Σκύλου, την ώρα που ο Σαματάς δήλωνε κυνικά μέσω των ΜΜΕ, "ραντεβού στα σκυλάδικα", εκείνος άκουγε τη δική του φωνή,(δηλαδή τη δική
σου)·ίσως κι αυτό το τραγουδάκι
:(
Ω!
Πολύ τον λυπήθηκα....
Αχ βρε Σκυλουμπάκο....
Αχ....
Α μωρέ τον γεράκο! Χόρτασε βόλτες πάντως. Καλό του δρόμο.
Τους αθρώπους να λυπόμαστε. Τους σκυλάκους λιγότερο. Όχι πως δε θα μου λείψει ο χοντροατζούμπαλος αγαθαρχίδας...
Αυτά είναι τα δύσκολα, κρίμα
ήταν τυχερός ο Τρόμπας σου.Έπεσε απάνω σου κι εκτός που τον αγάπαγες ,τον σεργιάνισες και σ' όλη την ελλάδα.
φιλιά .
Αντιο σκυλουμπα μου, χρονια τωρα σας διαβαζω και σας ακολουθω νοερα στις βουνισιες περπαταδες/τζιπαδες σας. Ενας τεντζερης φιλια
Βικυ - Σερρας.
Νάστε καλά, φιληνάδες. Γουφ!
Δημοσίευση σχολίου