Τετάρτη 3 Σεπτεμβρίου 2014

Κατεβαίνοντας νότια προς Βάλια Κάλντα



Κάπου εδώ, στο λιβαδάκι δίπλα στο Αρκουδόρεμα.
Φέτος, οι έντονες βροχές και η έλλειψη συντήρησης έφεραν κατολισθήσεις.
Το δικό μου δεν έμπαινε με τίποτε!
Και με ενισχυμένο όχημα, πάλι ταρακουνηθήκαμε.
Ίσως είναι καλύτερα έτσι, να χαίρονται τη Βάλια Κάλντα οι αρκούδες και όχι οι μαλάκες.

ΥΓ Παίζοντας με την ταμπλέτα, ανακάλυψα πως έχει κι ένα πρόγραμμα επεξεργασίας εικόνας.
Ορίστε, λοιπόν, και μια ψευτοHDR διασκευή της ανωτέρω φωτογραφίας.


6 σχόλια:

Δημήτρης είπε...

Μ'αρέσει πάντως η ετήσια αναφορά στην κατάσταση του αρκουδόδρομου.

Το πιο επικίνδυνο που μας έχει τύχει εκεί ήταν που οι δυο στο αμάξι είχαμε φάει ξερά κρεμμύδια για μεσημεριανό και παραλίγο να σκοτώσουμε το κορίτσι...

Ο σκύλος της Βάλια Κάλντα είπε...

Μόνο ξερό κρεμμύδι; Αμαν αδερφάκι μου! Κάτι είχα ακούσει για επικίνδυνη διέλευση αεριωθουμένων πάνω από τον Εθνικό Δρυμό.

ΥΓ Πλάκα-πλάκα, αν δεν την γράψω εγώ την ετήσια αναφορά, θα χαθεί κάνας κολοκύθας στο δάσος. Πουθενά αλλού δεν αναφέρεται. Και δεν πιστεύω, ενήλικος, επιστήμων και πατέρας άνθρωπας, νάχεις απαιτήσεις από το δασαρχείο..., ε;

Δημήτρης είπε...

Όχι μωρέ, είχαμαν και μια ντομάτα, ένα αυγό βραστό κτλ. Αλλά τι να σου κάνουν;

Ο σκύλος της Βάλια Κάλντα είπε...

Ρρρρρρρρρρρρύπανσηηηηηηηη!

Elisa Day είπε...

Επ, τι έγινε κ.κ. Σκύλοι; Έπιασαν οι βροχές στα βουνά κι αρχίσαμε να κατεβαίνουμε;

Ο σκύλος της Βάλια Κάλντα είπε...

Τι να κάμομε, Elisa; Είπαμε ν' ανεβούμε στο μεγάλο χωργιό να δούμε και κάναν άνθρωπα...