Παρασκευή 14 Νοέμβρη 2003 στο Πολυτεχνείο τα Σήματα Καπνού και η Καμπάνια "Ένα Σχολείο για την Τσιάπας" κάνουν εκδήλωση με τον Εντουάρντο Γκαλεάνο, που μας βαρέθηκε σήμερα.
Ο ομιλητής είχε έλθει με μικρή καθυστέρηση, επικαλούμενος λόγους υγείας.
Παρόλα αυτά κατάφερε να εξοντώσει δύο έμπειρους μεταφραστές
και να καθηλώσει ένα τεράστιο αμφιθέατρο.
Αλλά, παρά την καθυστέρηση, ο Γκαλεάνο δεν ήταν ο τελευταίος που μπήκε στο ΜΑΧ εκείνη τη βραδιά.
Για να αρχίσει η εκδήλωση χρειαζόταν μια πικάντικη γεύση, ένα έντονο άρωμα.
Και ιδού ο Κανέλλος!
Ο Γκαλεάνο, επικαλούμενος την αδιαθεσία του, είπε πως δεν είχε σημειώσεις και ρίχνοντας μια ματιά στον Κανέλλο, άρχισε να εξηγεί τον κόσμο μέσα από τα σκυλίσια μάτια του επικού μας γείτονα.
Ένα τίγκα αμφιθέατρο (ΜΑΧ=650 άτομα καθισμένα) τον άκουγε επί τέσσερις ώρες.
Ο Κανέλλος σε ρόλο επιτηρητού κατά την παράδοση...
Κι ένα παλιό λινκ με τα λόγια του Γκαλεάνο και ωραίες φωτογραφίες.
«Αυτή η θηλιά που έχουμε δεμένη στο λαιμό και είναι το εξωτερικό χρέος, μας σέρνει από το λαιμό σαν σκυλί... αλλά βλέπω εδώ να κάνει βόλτες ένα σκυλί λυτό, θέλω να το χειροκροτήσω γιατί νομίζω ότι αυτό περνά καλύτερα από εμάς, γιατί έχει την ελευθερία που εμείς δεν έχουμε...»
Κι ένα παλιό λινκ με τα λόγια του Γκαλεάνο και ωραίες φωτογραφίες.
«Αυτή η θηλιά που έχουμε δεμένη στο λαιμό και είναι το εξωτερικό χρέος, μας σέρνει από το λαιμό σαν σκυλί... αλλά βλέπω εδώ να κάνει βόλτες ένα σκυλί λυτό, θέλω να το χειροκροτήσω γιατί νομίζω ότι αυτό περνά καλύτερα από εμάς, γιατί έχει την ελευθερία που εμείς δεν έχουμε...»
4 σχόλια:
Ωραίος αποχαιρετισμός
Ήταν πολύ γοητευτικός άνθρωπος.
Οι ιδεες δεν πεθαινουν ποτε! (:
Σίγουρα εκείνο το βράδυ, ο Γκαλεάνο μεταφύτευσε γόνιμα μερικές από τις ωραιότερες ιδέες του.
Δημοσίευση σχολίου