Σμύρνη (Izmir) 1997.
Δεν μπορώ να αποφασίσω αν είναι καλύτερη σε χρώμα ή ασπρόμαυρη.
Κάπου εδώ, αν δεν με απατά η συνωστισμένη μνήμη μου. Αρκετά κοντά στο κέντρο.
Το ερειπωμένο πλουσιόσπιτο ήταν στο τέλος μιας ισοπεδωμένης αλάνας, που τώρα πια πρέπει να έχει γίνει Mall ή συγκρότημα κατοικιών.
7 σχόλια:
Κάπου εκεί έμενε και η γιαγιά μου.
(Το χρώμα θέλει χρώμα)
Κάπου εκεί άφησε την περόνη της δεξιάς του κνήμης ο παπούς μου. Πολλές δεκαετίεςς αργότερα, κατά την εκταφή, όταν χρειάστηκε να κάνομε λίγο συναρμολόγηση, κάτι έλειπε...
(ναι αλλά η υφή του τοίχου θέλει Α/Μ)
αυτή με το κόκκινο
Τελικά, ναι. Το ξεφτισμένο πορφυρό τραβάει πολύ το μάτι. Κάνει και αντίθεση με το λείο χρώμα του αυτοκινήτου.
Είναι και ο συνειρμός
Ψηφίζω επίσης έγχρωμη.
Μελαγχολική φωτό. Άτιμη εντροπία!
Αναποφάσιστος στο ποιά προτιμώ.
Όλοι έχουμε από έναν τέτοιο τοίχο εκεί πέρα.
Δημοσίευση σχολίου